Filips II begon de Spaans-Engelse oorlog in 1585 en 1604. In voorjaar en zomer 1588 viel hij Engeland aan. Parma, legeraanvoerder, wilde dat niet. Maar Filips kon door de verovering van Portugal zijn leger uitbreiden. Filips wilde Engeland aanvallen, omdat hij paus Sixtus V zijn dochter had beloofd haar op de troon van Engeland te zetten. Ook steunde Queen Elizabeth de opstandelingen in Nederland en stuurde Engelse kapers naar Spanje. Filips had 130 schepen voor de wateraanval en daarna nog een leger van Parma om op het land aan te vallen. Parma had zijn bedenkingen bij de tocht, maar ging toch mee.

De Spaanse vloot heette Armada, maar de oorspronkelijke Spaanse naam was: Grande y Felicísma Armada invencible. Het was de grootste vloot ooit in Europa. Invincible staat voor onoverwinnelijk. De tocht verliep moeilijk en Medina-Sidonia, een van de belangrijke Spaanse aanvallers, deelde Parma’s zorgen. Als de vloot bij la Coruña is, stuurt ze een brief om het af te blazen. In het kanaal blijken de zorgen terecht te zijn. Engeland bleek sterker en begin augustus was de invasie afgelopen.

De reis naar huis ging langs Schotland en Ierland en werd een drama. Ze kwamen in noodweer terecht en als ze de kust bereikten werden ze vermoord. In Engeland ging het ook slecht, want Queen Elizabeth ontsloeg duizenden zeelieden zonder ze te betalen. Ze stierven door honger, tyfus en scheurbuik. De enige tevreden partij was de Jonge Republiek Der Zeven Verenigde Nederlanden. De mislukking van Armada betekende einde Parma. Hij onderdrukte 9 jaar lang vele oorlogen. Maar nu hij weinig enthousiasme toonde voor de aanval en aarzelde voor hij te hulp schoot, haalde Filips hem weg uit de Nederlanden. Ook verspreiden de Engelsen roddels dat Parma hielp de tocht te saboteren. Nederland kreeg daardoor tijd om sterker te worden.

Eind september kwamen nog niet eens de helft van de schepen terug naar Spanje. Minstens 2/3 van de zeelieden kwamen om. Engeland verloor nul schepen. Filips zag het verlies als zijn schuld voor zijn zonden bij god. Hij liet overlevende opgevangen worden en verzorgd. In 1596 en 1597 kwamen er een Armada 2 en 3. Die mislukte ook, mede door slecht weer. De 4de Armada was er ook, in 1601, want Spanje had nog veel zeemacht.

De mensen dachten dat god al die dingen deed als straf tegen niet-protestantse mensen. Er kwam een vertekend beeld door te doen alsof god bepaald dat de Engelsen wonnen. Engelsen dikten het verhaal erg aan. Tegenwoordig is de grote bekendheid van de Spaanse Armada nog steeds te danken aan het aangedikte verhaal uit de 19de eeuw dat steeds herverteld word. In dat verhaal lieten de Engelsen Nederland uit het verhaald en de Nederlanders maakten de Engelsen zwakker in het verhaal.